Daleka północ,zamarzniętejezioro.
W takich warunkach spotyka się dwójka niezwykłych ludzi i dwa niezwykłe pojazdy: stworzony do jazdy po lodzie bojer oraz elektryczna Škoda Enyaq z napędem 4×4.
Momentami wiatr rozrywający powietrze,
innym razem cisza. Tak głęboka, że słychać własny oddech.
360 km za kołem podbiegunowym
Tutaj, w sercu fińskiej Laponii, zaczyna się prawdziwa opowieść o wytrzymałości. Region Inari i Ivalo to miejsca, gdzie zima rządzi przez większą część roku, a natura wciąż pozostaje dzika i nieokiełznana.
Kraina tysiąca jezior
To kraina tysięcy jezior, rozległych lasów i bezkresnych przestrzeni, w których człowiek jest tylko gościem. Wokół rozciągają się pola pokryte głębokim śniegiem, skute lodem akweny i tradycyjne wioski ludu Saami. To rdzenni mieszkańcy północy, którzy od pokoleń żyją w harmonii z surowym klimatem tych terenów.










68°37'23,41"N, 27°17'49,88"E
~6,65 km²
Jezioro Pasasjärvi
68°37′23,41″N, 27°17′49,88″E
~6,65 km²
144m n.p.m.
~19,5 km
144m n.p.m.
~19,5km

(fiń. „Pasasjärvi”, w języku sámi „Basášjávri”) to jezioro w gminie Inari,
w regionie Laponii, w Finlandii.
Tak jak większość północnej Finlandii, ten surowy teren został ukształtowany przez ostatnie zlodowacenia. Lodowiec północno-europejski formował tu krajobraz, żłobiąc doliny, rozdzielając baseny jeziorne.
Po ustąpieniu lodu (około 10-12 tys. lat temu) doliny wypełniły się wodą, tworząc jezioro, które stało się niezwykle malowniczą scenografią naszego projektu.

Śryż
Wierzchnia warstwa pokrywy lodowej. Tworzy się, gdy śnieg na powierzchni lodu nasiąka wodą, a następnie zamarza. Jest to warstwa mniej nośna niż czarny lód, a jej wytrzymałość może być nawet o 50% niższa.

Mętny lód
Nieprzezroczysta, biaława warstwa lodu, która powstaje w wyniku topnienia górnej warstwy lodu wskutek podwyższenia temperatury i ponownego jej zamarzania. W ten sposób uwięzione zostają pęcherzyki powietrza, które zmieniają barwę i przejrzystość lodu.

Czarny lód
Jest przezroczysty, bezbarwny i ma krystaliczną strukturę. Powstaje podczas mroźnej pogody, gdy temperatura spada poniżej 0°C. Ma najwyższą wytrzymałość spośród wszystkich rodzajów lodu.

Lód w Laponii
Na jeziorze Pasasjärvi zimą tworzy się lód jeziorny, który należy do najbardziej charakterystycznych form lodu słodkowodnego. Powstaje on wskutek stopniowego zamarzania tafli jeziora od powierzchni w dół. W kolejnych warstwach zamykają się pęcherzyki powietrza i niewielkie ilości zanieczyszczeń mineralnych. Dzięki temu lód nabiera mlecznobiałej, czasem nieco niebieskawej barwy.
W warunkach Laponii, gdzie temperatura spada nawet poniżej –40°C, lód osiąga kilkadziesiąt centymetrów grubości. Standardowo jest to od 40 do nawet 80 cm. Taka tafla ma niezwykłą wytrzymałość i potrafi bez problemu utrzymać masę pojazdu, a nawet ciężarówkę. Powyżej 20 cm jest już możliwa jazda skuterem śnieżnym, a przy grubości przekraczającej pół metra również pojazdami takimi jak Škoda Enyaq 4x4.
To właśnie ta grubość, wytrzymałość i żywa natura lodu sprawiają, że jezioro Pasasjärvi stało się idealną areną naszego eksperymentu. To tu zestawiliśmy nową elektryczną Škodę Enyaq 4x4 Miko Marczyka i bojer Łukasza Zakrzewskiego w ekstremalnym wyzwaniu na zamarzniętej tafli.
Życie w surowych warunkach
Laponia, to miejsce surowe. Miejsce które stawia Cię sam na sam z naturą.
rozległe przestrzenie, góry, jeziora, torfowiska i mała liczba mieszkańców, sprawiają, że zostajesz wystawiony na próbę.
Kto podjął wyzwanie?

Zakrzewski
40
Bojer
Mistrz świata i Europy oraz wielokrotny medalista mistrzostw świata i Europy. Aktualny mistrz Polski,
aktualny wice mistrz świata.

Marczyk
30
Škoda Enyaq 4×4
Rajdowy mistrz Europy 2025,
dwukrotny mistrz Polski
40
30
Bojer
Škoda Enyaq 4×4
Mistrz świata i Europy oraz wielokrotny medalista mistrzostw świata i Europy. Aktualny mistrz Polski,
aktualny wice mistrz świata.
Rajdowy mistrz Europy 2025,
dwukrotny mistrz Polski
Technologia, która lodu się nie boi
Enyaq 4×4 wykorzystuje dwa silniki elektryczne: każdy z nich napędza jedną oś. To czyni napęd bardziej responsywnym i precyzyjnym. W praktyce oznacza to, że moment obrotowy może być dynamicznie i błyskawicznie kierowany tam, gdzie jest najbardziej potrzebny.

Maszyna napędzana wiatrem
Bojery osiągają prędkość nawet do 120 km/h. Zbudowane z lekkiej, aerodynamicznej ramy i wyposażone w płozy, pozwalają żeglarzowi ślizgać się po zamarzniętych jeziorach, a przy okazji być niezwykle zwrotne i precyzyjne. Wymagają od prowadzącego refleksu i odwagi, bo każdy podmuch może być sprzymierzeńcem, ale także zagrożeniem, które zakończy jazdę.




Na pierwszy rzut oka bojer wydaje się prostą konstrukcją, ale w rzeczywistości jest dziełem inżynierii balansującej między siłą natury a kontrolą człowieka. Sterowanie odbywa się przy pomocy jednej płozy i żagla, a zawodnik leży niemal tuż nad lodem, czując jego drgania i pęknięcia.
Spotkanie mistrzów
8 s do 100 km/h
Przyspieszenie
Oba imponują, ale to różne światy. Bojer to czysta prędkość na tafli, ale uzależniona od siły natury. Enyaq to stabilność, kontrola i elektryczna moc.
6,7 s do 100 km/h
Responsywna reakcja na najmniejszy podmuch wiatru
Precyzja prowadzenia
W Enyaqu precyzję daje kierowca w idealnej synergii z technologią. W bojerze wszystko spoczywa w rękach mistrzowskiego sternika.
Dwa silniki napędzające każdą oś osobno i współpraca systemów
~60 kg
Waga
Różnica kolosalna: jeden z największych w swojej klasie elektrycznych SUVów kontra ultralekki jacht lodowy.
2400 kg
Przejazd po tafli
WYZWANIE LODU
Miko Marczyk | Łukasz Zakrzewski
Teraz gotowa, by sprostać Twoim codziennym wyzwaniom.



















